Het CyclingColsConcept ...
De Concept-view
Ontwikkeld door CyCCo in het CyCCo 3Ms-MATchLAB
#
Sport je gezond :
"Preventive" & "Curative-Posttraumatic" Healthcare !
"CyCCo Life Improvement Basics" !
#
"CyClingCols 1Motion"
#
"CyClingCols Powered by CyCCo"
We get you to the top !
Creating Balances To Succeed !
Inhoudsopgave
Omschrijving
Anders gesteld
Voorbeeld
Communicatie met CyCCo
Colofon
Voetnoten :
• CYclingCols, voor welke klim-tactiek kies jij ?
• Het krachtenspel bij: het fietsen op het vlakke, het bergop fietsen, het bergaf fietsen
• Fiets-versnellingen, de historiek
• Jean Leulliot coach van Roger Lapébie - CyCCo avant la lettre
• Zonder die andere
• 1998, Johan Bruyneel over Lance Armstrong
• Hij won de Tour 7 keer
• Lance Armstrong: zeven streepjes of zeven kruisjes
• Betrapt of niet betrapt, wie is de echte winnaar ?
• Keep your mind open
• Tyler Hamilton over Lance Armstrong, hun wielerploeg US Postal en over zichzelf
• Gebruik geen doping; ook al ben je slimmer dan het systeem, de waarheid haalt je in
• Over slikken en spuiten
• Stop je voor de streep ?
• De "ware" recreatieve sporter distantieert zich van stropers en stroperij
• Jaques Anquetil, ..... door CyCCo aanbevolen
CyCCo bundelt, verwerkt en optimaliseert voor jou, intekenende fietser de
"CyCCo 3M’s: Mens-Machine-Mountain": je individuele fysiologische parameters, t.t.z. datgene
wat jij, nog gezond voor je lijf en leden, net aankan, de technische parameters van je klim-fiets en
de col-parameters van jouw grote doel “My Big Climb Challenge”.
Dit ganse proces, zeven stappen: CyCCo FittingDynamics.
CyCCo berekent en bepaalt op basis hiervan, zeer gedetailleerd, je individueel te volgen non-stop
klim-strategie om tot op de top van jouw berg te kunnen fietsen “My Big Climb Challenge” en daar
bovenop ook nog jouw beste tijd te realiseren “My Best Non-Stop Climbing Performance”.
Het resultaat: je hoogst persoonlijke CyCCo Klim-simulatie.
CyCCo berekent, gekoppeld aan je CyCCo Klim-simulatie, eveneens je individuele training- en
recuperatieschema’s.
CyCCo streeft hierbij naar absolute veiligheid en blessurevrije conditieopbouw.
CyCCo Klim-simulaties en CyCCo Vaartspel-training matchen perfect en gaan naadloos in elkaar
over.
CyCCo Klim-simulaties zijn complex en niet realiseerbaar met één spreekwoordelijke
druk-op-de-knop.
Het betreft een interactief proces waarbij wordt gezocht naar de best passende oplossing op maat
van elke individuele fietser.
CyCCo Klim-simulaties zijn heel veel meer dan een “app” voor smartphone of tablet.
CyCCo Klim-simulaties zijn pure ernst, degelijk wetenschappelijk onderbouwd, geen plaats voor
"spielerei".
CyCCo gaat met CyCCo Klim-simulaties ver voor jou, zeer ver!
Slechts één "state-of-the-art" voorbeeldje ter illustratie.
Je hartslag wordt door tal van factoren beïnvloed.
CyCCo houdt daarmee rekening via de: CyCCo HF-In-Situ-Correctie-Module.
De CyCCo HF-In-Situ-Correctie-Module is een bereken-tool waarmee de gesimuleerde hartslag
wordt gecorrigeerd in functie van de omgevingstemperatuur en de relatieve vochtigheidsgraad
waarbij er wordt geklommen, de veranderende lichaam-kern-temperatuur gedurende de
klim-prestatie, de hoogte van de klim-tracks t.o.v. het zeeniveau, en de reis-, recuperatie- en
acclimatisatie-periode die aan het fiets-klimwerk voorafgaat.
Zonder deze CyCCo bereken-module dien je terwijl je klimt, "instant", "à la minute", je
hartslag-waarde te interpreteren en bij te sturen, puur giswerk dat met de in
CyCCo Klim-simulaties geïntegreerde CyCCo HF-In-Situ-Correctie-Module, vermeden wordt.
Een concreet klim-voorbeeld: Col du Chioula vanuit Ax-lesThermes.
Verneem je graag alles uit eerste hand, boek dan een CyCCo Lezing-presentatie.
CyCCo bundelt, verwerkt, berekent, optimaliseert, adviseert en begeleidt zodat jij je volledig kan
concentreren op trainen, op recupereren ná je training en op je grote non-stop klim-uitdaging
“My Big Climb Challenge” en “My Best Non-Stop Climbing Performance”.
De CyCCo Klim-simulatie adviseert je bij het doseren van je krachten tijdens je hele klim, vanaf je
eerste pedaalslag tot op je top “My Big Climb Challenge”, een benadering die haaks staat op er
met brute kracht, puur op karakter, zomaar even tegenaan gaan, op de tanden bijtend en hopend
die top te kunnen halen.
De CyCCo Klim-simulatie maakt dat "klimmen" zeer zeker "genieten" wordt.
De CyCCo Klim-simulatie is bedoeld om te slagen in een gesteld "non-stop" fiets-doel, een
fiets-klim-doel, een fiets-event, binnen het CyCCo Col-aanbod.
De CyCCo Klim-simulatie maximaliseert de slaagkans voor elkeen uit de CyCCo Doelgroep.
De CyCCo Klim-simulatie: voorzichtig, veilig, blessurevrij streven, gepersonaliseerd, met de focus
op je individueel gestelde fiets-doel.
Verneem je graag alles uit eerste hand, boek dan een CyCCo Lezing-presentatie.
Enkel ter introductie vind je hieronder de CyCCo Concept-view.
CyCCo lost dit vraagstuk volledig naar jouw maat op.
Het spreekt voor zich dat bij dit alles heel veel meer dan een woordje uitleg hoort.
Het CyCCo Concept-view voorbeeld:
Toelichting bij het lezen-interpreteren van het CyCCo Concept-view voorbeeld:
Om het bovenstaand voorbeeld niet nodeloos nog complexer te maken heeft CyCCo ervoor
geopteerd om het "reële" verloop van de hartfrequentie-vermogen curve niet af te beelden.
Ze wordt evenwel gevisualiseerd via het lactaatwaarde-vermogen verloop en de verticale
niet-ingeschaalde hartfrequentie y-as-lijn.
Met deze gesimplificeerde voorstelling beoogt CyCCo meer duidelijkheid en een betere
leesbaarheid te creëren en verdringt CyCCo bewust de absolute juistheid even naar de
achtergrond.
Het spreekt voor zich dat de reële hartfrequentie-vermogen relatie, die typisch verschillend is voor
elkeen, steeds door CyCCo wordt opgemeten en vanzelfsprekend, standaard in alle CyCCo
simulatie-berekeningen wordt opgenomen.
Verneem je graag alles uit eerste hand, boek dan een CyCCo Lezing-presentatie.
Heb je interesse? Neem contact op met CyCCo.
Verneem je er graag meer over? Neem gewoon contact op met CyCCo.
Terug
Skip de CyCCo Fundamentals Zone
#
CyClingCols Powered by CyCCo
Creating Balances To Succeed !
Coaching From Start-Zero To Top-Finish !
CyClingCols 1Motion *,
Opzet:
"Blijf in je virtueel wiel en bereik zonder af te stappen de top" !
"Leaning Against Your Limits".
CyClingCols 1Motion *,
"My Best Non-Stop Climbing Performance";
Opzet:
"Spring uit je virtueel wiel en verbeter je beste non-stop-klim-tijd" !
"Pushing Your Limits Further".
*
CyClingCols 1Motion staat voor:
• Het opfietsen van en mythische col: "CyClingCols",
in "1" non-stop "beweging", in "1" ononderbroken klim-rit,
in "1Motion",
vanaf de officiële startplaats tot op de top.
• CyClingCols Powered by CyCCo voor wat betreft
het ganse CyCCo Col-aanbod.
• De CyCCo "beweging", de CyCCo "Motion":
het CyCCo "Sportief Totaal Concept",
het CyCCo "Peergroup Beweeg-Beleef Concept".
• De "1"-mans aandrijving, de "1"-mans tractie, de "1Motion":
"jij", op je fiets, in de weer met CyClingCols 1Motion.
• Het CyclingColsConcept,
kortweg CyCCo,
de nummer "1" in CyClingCols 1Motion,
specifiek en exclusief voor de CyCCo Doelgroep.
#
With
“CyclingColsConcept & CyCCo TeamOnWheels”
#
CyClingCols Powered by CyCCo
Creating Balances To Succeed !
Coaching From Start-Zero To Top-Finish !
#
A Survivor's Tale about Wanting, Working and Winning.
#
10 jaar CyclingColsConcept, facts and figures.
Contactformulier
0484/29.71.92
CyCCo Afspraakpunt
Deze CyCCo site wordt je aangeboden door de CyCCo TeamOnWheels-kern.
De hoofdstukken:
CyCCo Concept-view, CyCCo FittingDynamics, CyCCo Vaartspel-training en
CyCCo Klim-simulatie,
horen samen en worden het best in deze volgorde gelezen.
Het hoofdstuk
CyCCo Sport je gezond: "CyCCo Life Improvement Basics",
fungeert als het CyclingColsConcept "scharnier" hoofdstuk.
Veel lees- en surf-plezier,
tot heel binnenkort.
Met sportieve fiets-groeten,
De CyCCo TeamOnWheels-kern.
Dirk Moonen,
alias ODI,
CyCCo Stichter-trekker-woordvoerder.
Werd je interesse nog aangescherpt? Neem contact op met CyCCo.
CYclingCols, voor welke klim-tactiek kies jij?
Kies je voor deze aanpak?
Zo lukt het je aardig en is klimmen een feest!
Een kus en ik ben op weg.
Op het eerste golvende stuk van drie kilometer rij ik bewust traag.
Mijn lijf moet nog los komen, ik sta koud, 't is opwarmen geblazen.
Helling: 10 %, snelheid: 5,7 Km/uur, klimhartslag: 144 Sl/min,
lees ik van mijn boord-tabel af.
Buitentemperatuur: 32 C°.
Hittegolf: "canicule", in "la douce France".
15,8 Km te gaan.
Gemiddelde stijgingsgraad: 8,4 %.
Ik zal mijn twee liter-bidons dorstlesser meer dan nodig hebben.
Binnen twee uur en drie kwart zet ik daarboven voet aan grond.
Binnen één uur ben ik bij de splitsing, daar moet ik rechtsaf.
Ik ben op weg naar mijn klim-doel.
CYclingCols Col de Portet vanuit Vignec.
2215 m hoog.
1330 hoogtemeters.
Ik kijk mij de ogen uit en neem het landschap diep in mij op.
Schitterend!
Machtig!
Overweldigend!
Mijn blik wisselt af: landschap, boord-tabel, Polar fietscomputer.
Cijfers zijn uitdagingen en houden me bij de les.
Cijfers zijn mijn zekerheden.
Mijn boord-tabel is mijn "co-piloot".
Ik vergelijk mijn Polar-waarden met mijn boord-tabel.
Ik stel mijn rij-gedrag ietwat bij.
Mooi op koers.
Bij deze temperatuur moet ik strikter toezien op mijn hartslag.
Gelukkig is ook dit in mijn boord-tabel verrekend.
Ik ga door.
Hier en nu, deze tred mooi aanhouden.
Ik zit veilig.
Ik haal het makkelijk.
Mijn finishtijd: 02:43:38 uur.
22 seconden sneller dan voorgerekend.
Met dank aan de CyCCo Klim-simulatie.
Mijn energieverbruik: 2049 Kcal.
Ik geniet!
Ik, wij zijn met z'n allen boven.
Elkeen heeft zijn eigen klim gereden.
Hier is iedereen "Il Campionissimo”, de kampioen der kampioenen!
Deze keer tover ik uit mijn koffertje een Champagne Mandois
Brut Origine en een torentje flutglazen.
Ongeloof alom!
Wat heeft die naar boven gesleept?
We doen dit in stijl.
Bij het eerste proevertje voel ik mijn brein aan geest winnen.
Gelukzalig!
Of verkies je deze aanpak?
Zo lukt het je misschien ook wel?
Ik vertik het om naar mijn Sigma te kijken.
Die geeft gegarandeerd een te hoge pols aan.
Kan ook niet anders bij deze warmte.
Zeker tien hartslagen hoger dan normaal?
Wat maakt het uit?
Winst of verlies, het zit hem enkel maar tussen de oren!
Ik ga door.
Op karakter.
Hoe lang nog?
Mijn bloed kolkt.
Ik kijk naar mijn Sigma.
Ik schrik.
Hartslag honderdvijfenzestig.
Ik rij nu anderhalf uur.
Nog maar half weg!
Nog zo ver?
Alleen het kunnen aftellen houdt me nog op de fiets.
Ik zweet als een rund.
Ik blijf naar mijn hartslagmeter staren.
Het laatste cijfer klimt gestaag.
Door de dehydratatie kunnen daar het volgende uur
nog tien slagen bijkomen.
Ik zie witte afzetting op mijn arm en lik er aan.
Zout!
Het besef dat ik vergat te drinken verontrust me.
Hoe kan een mens zo dom zijn?
Uitdroging kan kan mijn lot worden.
Ik ben mij bewust van mijn fout.
Ik heb enkel maar water in mijn bidon.
Zout, ik mis zout!
Ik flirt met de rode zone.
Zo kan dit niet verder.
Vertragen en nog meer drinken, anders haal ik dit nooit.
Ik verander radicaal van strategie!
Overleven!
Het krachtenspel bij: het fietsen op het vlakke, het bergop fietsen, het bergaf fietsen.
Als fietser krijg je, of je dit nu wil of niet, te maken met drie krachten die mede bepalend zijn voor je prestaties:
de wrijving-rolweerstand, de luchtweerstand en de neerwaarts duwende kracht.
Komt het op snelheid aan, dan werken de wrijving-rolweerstand en de luchtweerstand steeds in je nadeel,
daarentegen werkt de neerwaarts duwen kracht, afhankelijk van het terrein waarop je fietst, in je voordeel
of in je nadeel.
Een toelichting:
Bij het fietsen op het vlakke.
Op vlak terrein heb je te maken met de twee in je nadeel werkende krachten: de wrijving-rolweerstand
(de wrijving van wiellagers, trapaslagers, pedaallagers, tandwielen, ketting, en de wrijving veroorzaakt door
het rol-contact van de banden met de weg), en de luchtweerstand.
De luchtweerstand is hier de belangrijkste tegenwerkende kracht, ze neemt zelfs kwadratisch toe met je
rijsnelheid.
De wrijving-rolweerstand is klein, neemt lichtjes toe met de rijsnelheid, maar verliest logischerwijs aan
procentueel belang t.o.v. de luchtweestand naarmate je sneller gaat rijden.
Tenger gebouwde personen, met een gering wind-opvangend oppervlak, die een aerodynamische
zithouding aannemen zijn dus in het voordeel.
Bij het bergop fietsen.
Wanneer je bergop rijdt, moet je de wrijving-rolweerstand en de luchtweerstand overwinnen maar bovendien
ook nog de kracht opbrengen om jezelf, je fiets en je bagage naar grotere hoogten te tillen.
Bij het klimmen ligt je snelheid lager dan op het vlakke, waardoor de procentuele betekenis van zowel
wrijving-rolweerstand en luchtweestand geringer wordt.
De luchtweerstand neemt zelfs kwadratisch af naarmate je rijsnelheid daalt.
Bergop moet je voornamelijk vechten tegen de neerwaarts duwende kracht.
Hoe zwaarder je weegt en hoe steiler het terrein, hoe groter die tegenwerkende neerwaartse kracht is,
daarom zijn lichte klimmers sterk in het voordeel.
Bij het klimmen wordt het totaalgewicht: dat van jou, je fiets en je bagage, dus doorslaggevend.
De gemiddelde snelheid die je kunt bereiken bij het bergop rijden hangt af van: dit totaalgewicht,
je beschikbaar vermogen, de tijd dat je dit vermogen kan volhouden en de steilheids-profiel van het parcours.
Drie voorbeelden:
Voorbeeld 1.
- Een renner met een lichaamsgewicht van 70 Kg die op een vlak terrein: 0 %, zonder rug-of tegenwind,
een vermogen van 128 W ontwikkeld, een voor-achter-vertanding 52x13 schakelt en 60 beenomwentelingen
per minuut trapt, bereikt met zijn fiets een snelheid van 30,4 Km/u.
- Diezelfde fietser rijdt, zonder rug-of tegenwind, indien hetzelfde vermogen ontwikkeld wordt: 128 W,
op een helling van 12 %, met dezelfde fiets, met dezelfde bagage en met dezelfde bandendruk,
nog slechts tegen 4,6 Km/u naar boven.
De fietser heeft dan wel, om geen voet-aan-grond te moeten zetten, teruggeschakeld naar een
voor- achter-vertanding 30x27 en trapt nog slechts 32,8 beenomwentelingen per minuut.
- Indien diezelfde fietser erin slaagt om met die voor-achter-vertanding: 30x27, 60 beenomwentelingen per
minuut te maken op een helling van 12 % en bijgevolg het vermogen opvoert naar 235 W, dan wordt de
klimsnelheid, met dezelfde fiets, met dezelfde bagage en met dezelfde bandendruk, 8,5 Km/u.
- Indien diezelfde fietser erin slaagt om met die voor-achter-vertanding: 30x27, 90 beenomwentelingen per
minuut te maken op een helling van 12 % en bijgevolg het vermogen opvoert naar 357 W, dan wordt de
klimsnelheid, met dezelfde fiets, met dezelfde bagage en met dezelfde bandendruk, 12,7 Km/u.
Voorbeeld 2.
- Een renner met een lichaamsgewicht van 90 Kg die op een vlak terrein: 0 %, zonder rug-of tegenwind,
een vermogen van 137 W ontwikkeld, een voor-achter-vertanding 52x13 schakelt en 60 beenomwentelingen
per minuut trapt, bereikt met zijn fiets een snelheid van 30,4 Km/u.
- Diezelfde fietser rijdt, zonder rug-of tegenwind, indien het vermogen wordt opgevoerd naar 159 W,
op een helling van 12 %, met dezelfde fiets, met dezelfde bagage en met dezelfde bandendruk,
nog slechts tegen 4,6 Km/u naar boven.
De fietser heeft dan wel, om geen voet-aan-grond te moeten zetten, teruggeschakeld naar een
voor- achter-vertanding 30x27 en trapt nog slechts 32,8 beenomwentelingen per minuut.
- Indien diezelfde fietser erin slaagt om met die voor-achter-vertanding: 30x27, 60 beenomwentelingen per
minuut te maken op een helling van 12 % en bijgevolg het vermogen opvoert naar 292 W, dan wordt de
klimsnelheid, met dezelfde fiets, met dezelfde bagage en met dezelfde bandendruk, 8,5 Km/u.
- Indien diezelfde fietser erin slaagt om met die voor-achter-vertanding: 30x27, 90 beenomwentelingen per
minuut te maken op een helling van 12 % en bijgevolg het vermogen opvoert naar 442 W, dan wordt de
klimsnelheid, met dezelfde fiets, met dezelfde bagage en met dezelfde bandendruk, 12,7 Km/u.
Voorbeeld 3.
- Een renner met een lichaamsgewicht van 110 Kg die op een vlak terrein: 0 %, zonder rug-of tegenwind,
een vermogen van 145 W ontwikkeld, een voor-achter-vertanding 52x13 schakelt en 60 beenomwentelingen
per minuut trapt, bereikt met zijn fiets een snelheid van 30,4 Km/u.
- Diezelfde fietser rijdt, zonder rug-of tegenwind, indien het vermogen wordt opgevoerd naar 190 W,
op een helling van 12 %, met dezelfde fiets, met dezelfde bagage en met dezelfde bandendruk
nog slechts tegen 4,6 Km/u naar boven.
De fietser heeft dan wel, om geen voet-aan-grond te moeten zetten, teruggeschakeld naar een
voor- achter-vertanding 30x27 en trapt nog slechts 32,8 beenomwentelingen per minuut.
- Indien diezelfde fietser erin slaagt om met die voor-achter-vertanding: 30x27, 60 beenomwentelingen per
minuut te maken op een helling van 12 % en bijgevolg het vermogen opvoert naar 350 W, dan wordt de
klimsnelheid, met dezelfde fiets, met dezelfde bagage en met dezelfde bandendruk, 8,5 Km/u.
- Indien diezelfde fietser erin slaagt om met die voor-achter-vertanding: 30x27, 90 beenomwentelingen per
minuut te maken op een helling van 12 % en bijgevolg het vermogen opvoert naar 528 W, dan wordt de
klimsnelheid, met dezelfde fiets, met dezelfde bagage en met dezelfde bandendruk, 12,7 Km/u.
Bij het bergaf fietsen.
Bij het bergaf rijden komt de neerwaarts duwende kracht ten volle vrij in je voordeel.
Ze is groter is naarmate het terrein sterker daalt.
Bij hoge daalsnelheden laat de hogere luchtweerstand zich dan weer als remmende factor gelden met
het kwadraat van je daalsnelheid.
Zwaarder gebouwde personen, met een gering wind-opvangend oppervlak, die een aerodynamische
zithouding aannemen zijn dus in het voordeel.
CyCCo.
Fiets-versnellingen, de historiek.
Het prototype van de huidige fiets, de “Rover-III”, ook veiligheidsfiets genoemd, had geen versnellingen,
enkel één tandwiel vooraan en één achteraan, we schrijven 1880.
Begin 1900 werd “de vrijloop” bedacht en in productie gebracht.
Toch duurde het nog tot 1912 voor het gebruik van deze innovatie, door toenmalig Tour de France directeur
Henri Desgrange, aan de elite-renners werd toegestaan.
Rond die tijd werd op het achterwiel, aan elke zijden van de wielnaaf één tandwiel gemonteerd, één groot en
één klein.
De coureurs stopten, stapten af, draaiden hun achterwiel om, en beschikten op die manier over twee
tandwielverhoudingen: één voor het vlakke en één voor het klimwerk (zie foto).
Paul de Vivie, alias Vélocio, introduceerde in 1905 als eerste de two-speed achter-dérailleur waar de ketting met
hendels en stangen werd versteld.
In de twintiger jaren werden de stangen-systemen verder ontwikkeld.
De renners Tullio Campagnolo en Oscar Egg creëerden respectievelijk hun “Cambio Corsa” en
“Super Champion Gear” derailleurs.
De broers Tommaso Nieddù en Amadeo Nieddù brachten eerst hun “Vittoria Margharita” op de markt gevolgd
door de verbeterde versie, de “Cervino”.
Lucien Juy vond in 1928 de door een kabel verstelbare parallellogram-dérailleur uit.
Hij zorgde met zijn “Le Simplex” voor de doorbraak en legde de basis van de moderne achterwiel-dérailleur.
In 1937 werd het gebruik van de dérailleur toegestaan in de Tour de France.
In de Giro d’Italia, waar de regels veel minder strikt waren, vormde het gebruik van de dérailleur nooit een
probleem.
Eens vertrouwd met de techniek hadden renners al heel gauw door dat tactiek*: het bijtijds inzetten en doseren
van kracht en vermogen, onlosmakelijk verbonden was met de tandwielkeuze, en het verschil tussen winnen of
verliezen bepaalde.
Die tactiek* bijbrengen-overdragen, in een context van veilig en gezond, is precies dat wat CyCCo beoogt.
CyCCo.
Jean Leulliot coach van Roger Lapébie - CyCCo avant la lettre.
We schrijven 1937, het gebruik van de dérailleur werd voor het eerst toegestaan in de Tour de France.
De fiets van coureur Roger Lapébie was er mee uitgerust.
Jean Leulliot was zijn coach, een CyCCo avant la lettre.
In etappe 19, van Vire naar Caen, werd het verschil gemaakt.
Hier het relaas uit de mond van coach Jean Leulliot.
De dérailleur speelde een doorslaggevende rol in de Touroverwinning van Roger Lapébie in 1937.
Door die dérailleur beschikte Roger altijd op het juiste moment over de juiste versnelling.
Aangezien Roger atletisch was, kon hij waar en wanneer nodig een groot verzet draaien.
Toen hij met Digne in de aanval ging kon hij vlotjes 7,0 meter duwen, maar in de eerste bocht van de Soulor
aarzelde hij geen moment om gepast naar 5,7 meter terug te schakelen.
Roger Lapébie heeft altijd mijn advies opgevolgd.
Zo had ik hem op de Izoard de juiste plaatsen aangeduid waar hij moest schakelen.
Toen velen wachtten tot ze het echt lastig kregen en pas dan terugschakelden, schoot Roger, die op de juiste
plaats had gewisseld, naar voor.
Als hij op dat lastige stuk geen 40 keer van versnelling had veranderd, had Vicini hem zeker verslagen.
Roger liet zich echt blindelings door mij leiden.
Over het portier van mijn auto gebogen riep ik hem continu toe: “15, 17, 16, 18”, zijn tempo bleef daardoor altijd
hetzelfde.
Bij Vicini lag dit even anders, Lapébie won, Vicini finishte op 7’17” in het eindklassement.
De tactiek-techniek van Jean Leulliot verfijnd-eigentijds bijbrengen-overdragen, in een context van veilig en
gezond, is precies dat wat CyCCo beoogt.
Jean Leulliot - CyCCo.
Zonder die andere was het hem zeer zeker nooit gelukt.
Zelfs hij heeft het allemaal opnieuw moeten leren.
CyCCo.
1998, Johan Bruyneel over Lance Armstrong.
Voor Lance kanker kreeg was hij een veelbelovend renner in eendaagse koersen.
Zijn comeback was een aaneenschakeling van mislukkingen en net gemiste kansen.
Hij was toen absoluut geen Tour de France winnaar.
Aan Lance vertellen dat ik ervan overtuigd was dat hij de Tour kon winnen, was niet mijn enige opzienbarende uitspraak
toen we besloten hadden om samen te werken.
Ik heb hem toen ook gezegd dat hij zijn manier van rijden volledig moest veranderen, dat hij in feite alles moest vergeten
wat hij tot dusver geleerd had over wielrennen.
En dat zou niet eenvoudig zijn!
Al trainde en reed Lance al wedstrijden sinds zijn vijftiende, hij doseerde niet en verbruikte continu te veel energie.
Lance rekende in de bergen op zijn “force”, hij trapte met te veel kracht en te weinig souplesse zijn pedalen rond.
Als hij kon leren om sneller rond te draaien, zou hij krachten sparen die hij op een cruciaal moment volledig zou kunnen
inzetten en een winner worden.
Zijn optimale draaisnelheid in het hooggebergte: 110-120 keer per minuut, al zittend, hij ging namelijk ook instinctief
steeds uit het zadel, rechtop, een berg op.
Ik had maar een paar maanden de tijd om dit en zo veel meer te veranderen!
Johan Bruyneel.
Lance Armstrong, Tour de France winnaar 1999.
Lance Armstrong, Tour de France winnaar 2000.
Lance Armstrong, Tour de France winnaar 2001.
Lance Armstrong, Tour de France winnaar 2002.
Lance Armstrong, Tour de France winnaar 2003.
Lance Armstrong, Tour de France winnaar 2004.
Lance Armstrong, Tour de France winnaar 2005.
Op 24 augustus 2012 werd Lance Armstrong door de USADA (United States Anti-Doping Agency) voor het leven geschorst.
Deze schorsing werd in oktober 2012 overgenomen door het UCI (Union Cycliste Internationale) waardoor hij al zijn
Touroverwinningen moest inleveren.
CyCCo.
Lance Armstrong: zeven streepjes of zeven kruisjes.
Zeven streepjes of zeven kruisjes.
Het staat er nu zo.
Die zeven streepjes of kruisjes ontsieren de erelijst van de Tour tussen 1999 en 2005.
Dat doet Armstrong ongetwijfeld nog elke dag pijn, net zoals zijn eeuwige sportban.
Is de Amerikaan te zwaar gestraft?
Ik weet het niet.
Feit is dat voor hem alle juridische spelregels ook overboord gekieperd zijn.
"Verjaring? Schrappen we!"
Dat lijkt me een vreemde vorm van rechtspraak.
Hadden ze de toenmalige verjaringstermijn toegepast, dan zou hij vijf Tourzeges behouden hebben.
Dat lijkt me een billijke plek voor de Amerikaan in de wielergeschiedenis.
Vijfvoudig Tourwinnaar ... dan overtreft hij alvast niet de rest van de club van vijf.
Maar ik wijk af.
Ik begrijp Tourorganisator ASO niet.
Op de erelijst van de Tour staan zeven kruisjes, alsof de race nooit plaatsgevonden heeft.
Nochtans heb ik zeven kostbare zomers van mijn leven aan die koers gespendeerd.
Dat hebben alle media en ook alle wielerfans gedaan.
Er was echte koers, er was mooie actie, er was onvervalste emotie.
Hebben we werkelijk zeven zomers voor niets de Ronde van Frankrijk gevolgd?
Alleen wereldoorlogen hebben voor de andere lacunes gezorgd in de rijke Tourgeschiedenis.
Vreemd toch dat geen enkele van de talrijke renners achter Armstrong een van die zeges ooit geclaimd heeft.
Ik zie het zo.
Elke koers verdient een winnaar.
En die zeven streepjes zijn te veel eer voor Lance Armstrong.
Renaat Schotte.
Betrapt of niet betrapt, wie is de echte winnaar?
Het lijkt wel of het oordeel harder wordt naarmate de
overwinningen groter zijn.
Kijk maar eens naar de hysterie rond Lance Armstrong.
Dat zijn zeven Touroverwinningen hem zijn afgenomen,
is wel het meest belachelijke wat er tot nu toe is gebeurd.
Je kunt geen zeven Tour de France-wedstrijden zonder
winnaar hebben.
Ik zou graag willen weten hoever we naar beneden
moeten gaan in het klassement om in die wedstrijden
iemand te vinden die geen doping gebruikte.
Is de nummer vijf de eerste?
Of de nummer vijftien?
Of de nummer honderdachtendertig?
We hebben geen idee.
Het enige wat we weten,
is dat de winnaar iedere dag op doping is getest.
Bij niet één van zijn concurrenten is dat ook gebeurd.
We kunnen dus nooit zeker weten of een nieuwe nummer
één een waardiger winnaar zal zijn.
De beste man van het moment moet winnen en dat was
Lance zeven jaar achter elkaar.
Anders moet je ook de nummers twee en drie of de
nummers zeventien en honderddrieënveertig eruit halen
omdat die ook doping hebben gebruikt.
Weg met Zülle,
Virenque,
Ullrich,
Jalabert,
Botero en Basso.
Weg met het grootste deel van het peloton.
Als ze dan toch Lance zijn overwinningen afnemen,
lijkt mij de enige reden daarvoor het volgende:
hoe groter je prestaties zijn geweest,
hoe harder je valt.
De hoogste bomen vangen de meeste wind.
Dat is ook de enige reden dat ik zou kunnen begrijpen
waarom al Armstrongs vroegere ploegmaten maar zes
maanden zijn geschorst,
en bovendien in de winterperiode,
wanneer je daar geen last van hebt.
Verschillenden van hen hebben dit jaar zelfs de
Tour de France gereden,
net als vorig jaar.
Terwijl Lance zelf levenslang heeft gekregen.
Hij mag de rest van zijn leven niet eens in de buurt van
een lokale amateurtriatlon komen.
Dat is ziek.
Als ze zich aan de regels hadden gehouden,
had hij maar twee jaar gekregen.
Hij was nooit eerder veroordeeld voor doping.
Ze hadden hem op z'n hoogst zijn overwinning van 2005
mogen afnemen;
in de reglementen staat dat het na acht jaar vervalt.
Maar net zoals bij mijn zaak hebben ze de sportwetten
buiten werking gesteld om iemand buitensporig te
kunnen straffen.
Er zijn op het ogenblik heel weinig mensen die
Lance Armstrong verdedigen.
Iedereen die het probeert,
wordt geconfronteerd met harde tegenwind.
Het lijkt alsof ze doping verdedigen.
Maar je kunt moeilijk beweren dat Lance Armstrong de
wielersport kwaad heeft berokkend,
ook al heeft hij zich niet netjes gedragen ten opzichte
van anderen.
Honderdduizenden mensen zijn geïnspireerd geraakt
door zijn prestaties.
Hij heeft een hele generatie aan het sporten gekregen.
Daarnaast heeft hij
- behalve dat hij enorme bedragen heeft gedoneerd
aan goede doelen -
heel belangrijk werk gedaan voor kankerbestrijding en
nog heel veel andere dingen.
Maar zo wordt er niet naar gekeken.
Ondanks het feit dat Lance de grootste Tourrenner in
de geschiedenis is,
werd hij niet uitgenodigd voor de viering van de
honderdste Tour in 20I3 in Parijs.
Hij mocht niet meerijden in de auto over de
Champs-Élysées,
samen met Hinault,
Lemond,
Indurain en Merckx.
Ik heb daar geen woorden voor.
Michael Rasmussen.
Lance Armstrong:
“Het is me niet allemaal zomaar komen aanwaaien, dat wordt wel eens vergeten,
werken, hard werken, I busted my ass six hours a day”.
Het is niet omdat hij in de fout ging, deed wat zo velen deden, onttroond en verguisd werd,
dat we niets meer van hem kunnen leren.
CyCCo.
Tyler Hamilton over Lance Armstrong, hun wielerploeg US Postal en over zichzelf.
...
In de jaren daarna ging het maar door.
Tourzege vier, vijf, zes, zeven.
Steeds beter begreep ik hoe dat toch allemaal mogelijk was,
jaar in, jaar uit:
een geperfectioneerd stelsel van intensieve training,
gedetailleerde parkoerskennis,
strikt uitgevoerde, dictatoriaal bepaalde ploegtactiek.
En doping.
Geen twijfel mogelijk.
De vraag was alleen hoeveel precies,
want positieve testresultaten bleven steeds uit.
Nu spendeer ik mijn tijd met mensen te trainen,
ik help hen op weg,
zie erop toe dat hun inspanningen resultaat hebben.
Of het nu sporters zijn met olympische ambities
of gewone mensen die een paar kilo kwijt willen,
ik behandel hen hetzelfde.
Gaandeweg vertel ik hen een stuk van mijn verhaal,
probeer ik hen duidelijk te maken wat ik ervan heb geleerd:
dat degene die achterin eindigt
vaak moediger is dan degene die wint.
Ik heb het gevoel dat ik weer terugkeer
naar mijn beginjaren op de fiets,
naar de persoon die ik was.
Ik kijk uit naar de tweede helft van mijn leven.
De waarheid bevrijdt je echt.
Tyler Hamilton.
Gebruik geen doping; ook al ben je slimmer dan het systeem, de waarheid haalt je in.
Als ik naar mijn acht jaar oude zoon kijk,
zie ik het talent ervan afspatten.
Hij is zo sterk als een os.
Ik krijg af en toe de vraag of ik hoop dat hij wielrenner wordt.
Dat doe ik inderdaad.
Wat wil ik hem in dat geval adviseren?
Gebruik geen doping.
Ook al heb ik dertien jaar lang het systeem om de tuin geleid,
toch heeft de waarheid me ingehaald,
hoewel ik nooit positief ben getest.
Ik werd gepakt omdat renners uit Nederland en de
Verenigde Staten aan de dopingautoriteit vertelden wat
ik en vele anderen jaren geleden hadden gedaan.
Ik zal hem uitleggen dat,
ook al gedraag je je nog zo slim en beheerst,
de waarheid op de een of andere manier uitkomt.
We hebben een hele lijst van renners die slimmer waren dan
het systeem totdat ze dat niet meer waren.
Laten we beginnen vanaf de top met:
Lance Armstrong, Jan Ullrich, Ivan Basso, Alejandro
Valverde, Aleksandr Vinokoerov, Alberto Contador,
Floyd Landis, Fränk Schleck, Tyler Haruilton ...
vul zelf maar aan.
Ze staan er vrijwel allemaal op,
al de grote jongens.
Michael Rasmussen.
Het criterium in Kortrijk.
We stonden met zeven, acht renners in hetzelfde kamertje, met elk onze eigen spuit.
De ene mam Pervetine, de andere Tonedron, nog een andere Maxiton.
Zolang het maar amfetamines waren!
Ik zou, zoals voor iedere wedstrijd dit jaar, een ampul "Maxiton 10 mg" gebruiken.
Maar die dag klungelde ik en liet de ampul vallen, het glas brak en een reserve had ik niet bij.
Ik kon mijn Maxiton, en dus mijn goede benen, vergeten.
Niks aan de hand zei Emmanuel, neem maar de helft van de mijne, 't is ook Maxiton.
Ik grabbelde in zijn sporttas naar een ampul Maxiton en zette de spuit, naald erin en helemaal leegduwen.
Zeer verontrust toonde Emmanuel me even later de lege ampul, op het etiket stond "Maxiton forte 100 mg".
Het duurde niet lang of ik werd misselijk en kreeg een nijpend, benauwd gevoel in mijn borststreek.
Ik moest naar adem snakken, frisse lucht snuiven, naar toilet spurten en braken, daarna beterde het.
Ik reed een beetje rond op mijn fiets en langzaam verdwenen de symptomen.
Ik besloot te starten en won die koers met een ruime voorsprong.
Daarna was er het feest met mijn supporters.
Stomdronken kroop ik uren later in mijn bed.
Dit is het verhaal van mijn allerlaatste koers.
Het werd me te veel.
Eerst amfetamines, daarna nog meer amfetamines en vervolgens daar bovenop ook nog de drank.
Het is het verhaal van zoveel wielrenners die steeds verder gaan om hun grenzen te kunnen blijven verleggen.
Ik kwam in het stadium waar velen niet meer uitraken.
Een stadium van doping, drugs en drank, in rechte lijn richting het zwarte gat.
Het voorlaatste huis van een doodlopend straatje reeds voorbij.
Verder blijven koersen was wellicht mijn dood geweest.
Verder blijven koersen had me zeker kapot gemaakt.
En toe werd ik soigneur.
In mijn beginjaren als verzorger begeleidde ik Walter Godefroot.
Godefroot had zijn eigen dokter in Drongen, en die had hem een dag voor Luik-Bastenaken-Luik
het product Cortrophine Z aangeraden, een voorloper van Synacthen.
Cortrophine Z was nog sterker dan Synacthen maar stapelde als bijwerking veel vocht op.
Dat waren extra kilo's, extra ballast, en daarom nam Godefroot ook Laxis, een vochtafdrijver.
's Anderendaags versloeg Godefroot Eddy Merckx.
In mijn Flandriaperiode, dat moet het jaar 1967 geweest zijn, zou ik voor een tijdrit in Duinkerke
zes renners een spuit Stryadine geven.
Stryadine was een middel dat het zuurstoftransport naar de spieren vergemakkelijkte.
Het werd gemengd met cafeïne om de renners nog extra op te peppen.
Ik gaf ze een inspuiting achter het struikgewas, uit het zicht.
Drie van de zes zegen neer.
Ik was doodsbang.
Gelukkig liep het goed af.
En zo kan ik nog uren doorgaan.
Jef D'hont, alias Jef Bidon.
Clean in het leven is niemand.
Ook de renners van nu niet.
Als renner kom je hoe dan ook met je voorwiel bij een grens uit.
Rijd je eroverheen of stop je voor de streep?
Wilfried de Jong.
De "ware" recreatieve sporter distantieert zich van stropers en stroperij.
Je goedgelovigheid moet wel bijzonder sterk ontwikkeld zijn
wanneer je naar de koers kijkt met het idee
dat renners de weg opgaan met enkel maar
een biefstuk en een bord pasta als brandstof.
Je moet wel erg naïef zijn om te geloven dat renners,
naar het voorbeeld van Popeye the Sailor Man,
onderweg genoeg hebben aan een blik spinazie
om succesvol te kunnen afronden.
Hoe lang al stelt iedereen,
in en rond het wielergebeuren:
renners, ploegartsen, ploegleiders, UCI, sportjournalisten, ... ,
dat de sport nú schoner is dan ooit?
Hoe lang nog voor er een nieuw schandaal aan het licht komt?
Voor die beroeps-sporter gaat het er enkel om
evengoed "geprepareerd" aan de start te staan
als diegenen met wie hij/zij
de hele weg naar de meet zal moeten afleggen.
De redenering van de prof-sporter is poepsimpel:
om te kunnen winnen,
moet je met gelijke wapens strijden.
Eerlijk?
Ja, ... elke prof wordt "geprepareerd"?
Ethisch verantwoord?
Ja, ... elke prof wordt "geprepareerd"?
Om te kunnen winnen
rijdt de beroeps-sporter er de kantjes af.
De grens-limiet wordt,
dag in dag uit,
jaar in jaar uit,
opgezocht-nagestreefd.
Alles wat niet expliciet verboden is
beschouwt de prof-sporter als “oké”.
Dat is de insteek!
Mocht de boswachter dan al de de beste bedoelingen hebben,
dan blijft die gewiekste prof-sporter-stroper
hem toch minstens één lengte voor.
En de recreatieve sporter?
De "ware" recreatieve sporter distantieert zich van stropers en stroperij.
Jaques Anquetil, ..... door CyCCo aanbevolen.
Jacques Anquetil, vijfvoudig winnaar van de Tour de France zei: "De fiets dient niet om snel te rijden, maar om te winnen".
Anquetil kende geen inzinkingen, waagde zich nooit aan een lange solovlucht, reed steeds berekend, in balans,
ging zuinig om met zijn krachten en deed nooit één trap te veel, daarom noemde men hem "Monsieur chrono".
Anquetil ging enkel in het rood wanneer hij ervan overtuigd was alleen hierdoor te kunnen winnen.
"Winnen" staat voor CyCCo gelijk met "overwinnen", het bereiken van een vooropgesteld fiets-klim-doel, door:
verstandig te fietsen, permanent te doseren, naar eigen maat, op eigen tempo, naar het voorbeeld van Jaques Anquetil.
CyCCo.
Terug naar Welkom
Terug naar Intro
Terug naar Opzet
Terug naar Doelgroep
Terug naar Doelstelling
Terug naar CyCCo Col-selectie
Terug naar CyCCo Col-selectie Col-Beschrijvingen
Terug naar CyCCo Col-selectie Col-Her-Ken-Getallen
Terug naar CyCCo Col-selectie Col-Steilheidsklassen
Terug naar CyCCo Col-selectie Col-Profielen
Terug naar CyCCo Col-selectie Col-Road-Profielen
Terug naar Met welke fiets
Terug naar Concept-view
Terug naar FittingDynamics
Terug naar Vaartspel-training
Terug naar Klim-simulatie
Terug naar Diploma
Terug naar Aanbod
Terug naar Powered by CyCCo aanbod
Terug naar CyCCo Col-aanbod
Terug naar CyCCo Col-aanbod Alfabetisch
Terug naar CyCCo Col-aanbod Op de landkaart
Terug naar Agenda ritten-events
Terug naar RodeStip Aanbiedingen
Terug naar Sport je gezond
Terug naar CyCCo in 100 woorden
Terug naar Waarop CyCCo
Terug naar TeamOnWheels
Terug naar CyCCo SportsWear
Terug naar CyCCo goes blind
Terug naar Anderen over CyCCo
Terug naar Pers-berichten
Terug naar Lezing-presentatie boeken
Terug naar Voetnoten-register
Terug naar Fietsweer-getijden
Terug naar Synthese
Spreekt de CyCCo benadering je aan? Neem contact op met CyCCo.
Had je graag ingetekend? Neem contact op met CyCCo.
Aansluitende info:
Intro
FittingDynamics
TeamOnWheels
Aansprakelijkheid
Lezing-presentatie boeken
Sponsors-donateurs
Heb je vragen? Neem contact op met CyCCo.
Wil je CyCCo steunen, dan kan je dit via je bijdrage op rekeningnummer: BE59.9731.2262.6626.
Wil je er graag meer over vernemen, aarzel niet, klik door naar Sponsors-donateurs.
Navigeer in het hoofdmenu naar: Begin Vorig hoofdstuk Volgend hoofdstuk Einde
